Boskość Jezusa – Doktor Arnold Fruchtenbam

Przedyskutujmy Trójjednynej naturze Boga Izraela, ogólną koncepcją jest to że nie jest to doktryna która może być znaleziona w biblii hebrajskiej a pojawia się dopiero w Nowym Testamencie.

Ale z żydowskiej perspektywy pozwólcie mi na to aby przyjrzeć się temu czy natura mnogości trójcy w bóstwie jest znana hebrajskiej biblii. Miejmy w pamięci to że pierwsze mesjańskie proroctwa jakie się ukazały pochodzą z Rodzaju 3:15.

To fragment w którym mamy opisaną relację upadku człowieka i w tym kontekście po raz pierwszy Bóg przepowiada przybycie Mesjasza i proroctwo mesjańskie zaczyna się od wersetu 15-stego.

I ustanowię nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem; ono zdepcze ci głowę, a ty ukąsisz je w piętę.

Dowiadujemy się więc z proroctwa że potomek kobiety którą szatan właśnie kusił, nadejdzie aby go pokonać. Pytaniem jest to jak ludzie którymi byli wtedy tylko Adam i Ewa, rozumieli to proroctwo. Czytając tekst hebrajski widzimy w rodzaju 4:1

Jest tam napisane o tym że Adam obcował z żoną i porodziła syna, tekst mówi „z pomocą JHWH”, „z pomocą” jest w kursywie, to co jest wzięte w kursywę oznacza że nie jest to w hebrajskim tekście. Jest tam tylko napisane „Urodziłam mężczyznę, JHWH”.

Nie ma tam w hebrajskim „z pomocą JHWH” a tylko „urodziłam mężczyzn, JHWH.” i biorąc pod uwagę jedynie samą gramatykę ukazuje to że ona coś tu uznaje. Uznaje że Bóg przychodzi jako człowiek aby być odkupicielem z rodzaju 3:15 – jej teologia była bardzo dobra, jej zastosowanie było jednak bardzo złe.

Ona myślała że Kain był tym wypełnieniem tego proroctwa, nie był, ale rozumiała proroctwo jako koncepcję człowieka będącego Bogiem.

Przechodząc z Rodzaju do księgi Wyjścia i wielu innych wczesnych ksiąg hebrajskiej biblii, jest pewna indywidualna osoba która pojawia się będąc często znana jako anioł Pana, anioł JHWH. W każdym przypadku w którym znajdujesz go i w każdym kontekście, niezależnie od tego czy kontekst mówi Elohim czy Bóg lub Pan lub JHWH.

To mówi nam o tym że to nie jest zwykły powszechny anioł, jest to jeden z wyjątkowe, jest to Boska manifestacja samego JHWH ale najlepszym tego fragmentem jest księga Wyjścia 23:20.

Rozdział 23-ci Wyjścia mówi nam trzy rzeczy o tym Aniele, po pierwsze: Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w drodze i zaprowadził cię na miejsce, które przygotowałem.

Więc z jednej strony Bóg często mówi że to On będzie tym który to zrobi, teraz mówi że anioł będzie tym który to zrobi, co wskazuje na to że to więcej niż tylko anioł.

Lecz po drugie, ten Anioł ma moc aby przebaczyć ich grzechy, mówi do nich w Wyjścia 23: Miej się przed nim na baczności, słuchaj głosu jego i nie przeciwstawiaj mu się, bo nie przebaczy występków waszych,

I fakt tego że tylko Bóg może przebaczać grzechy i występki w tym sensie, ukazuje że ten Anioł to coś więcej niż tylko anioł. Ale po trzecie, mówi: gdyż imię moje jest w nim.

Boże imię zawiera w sobie cztery hebrajskie litery, odpowiadające łacińskim literom JHWH. I ten Anioł ma wszystkie cztery litery imienia Bożego, tylko Bóg może mieć to imię, to unikalne imię Boże które ukazuje że ten Anioł jest więcej niż aniołem, jest w rzeczywistości manifestacją samego Boga.

Przechodząc do proroctw, dla przykładu trafiasz na Izajasza który jest bardzo wyjątkowy w tych sprawach i Izajasza 7:14 macie następne proroctwo o Mesjaszu: Dlatego sam Pan da wam znak: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel.

Immanuel naprawdę oznacza „Bóg z nami”. W biblijnej historii gdy ludzie nazywają dziecko, gdy rodzice nadają imię dziecku, to ukazuje to sposób myślenia rodziców; może być ono prawdziwe lub fałszywe, ale gdy Bóg nazywa jakąś osobę to ukazuje to rzeczywistą naturę tego dziecka.

I rzeczywistą naturą tego dziecka jest „Bóg z nami”. Potwierdza to wszystko koncept Immanuela, przechodzimy do rozdziału 9:6-7. Pierwsza część wersetu 6-tego mówi: Albowiem dziecię narodziło się nam, syn jest nam dany i spocznie władza na jego ramieniu,

Więc pierwsza część wersetu 6-tego, oczywiście widzimy w niej istotę ludzką, „dziecię narodziło się nam” w dom Dawida, na którym spocznie autorytet władzy.

Ale dalej widzimy drugą część wersetu, zauważcie że daje on cztery imiona z których trzy w sposób jasny ukazują Bóstwo. Pierwszym imieniem jest „Cudowny Doradca”. W języku angielskim nie implikuje to Bóstwa ponieważ my używamy słowa „cudowny” zarówno dla Boga jak i ludzi.

Słyszałyście mnie mówiącego o tym jak cudowny jest Bóg i słyszeliście jak mówiłem że moja żona jest cudowna.

Lecz w klasycznym hebrajskim pewne słowa są używane tylko wobec tego czym jest i co czyni Bóg a nigdy wobec żadnej innej ludzkiej istoty i tego czym mogłaby być lub co mogłaby czynić.

Przykładowo hebrajskie słowo dla „stworzyć” to bara, i jest to termin używany tylko wobec tego co tylko Bóg może zrobić. W Angielskim mówimy o ludziach jako będących kreatywnymi ale w klasycznym hebrajskim żadna osoba nie może być kreatywna, tylko Bóg może być kreatywny.

Ta sama rzecz jest prawdziwa w przypadku hebrajskiego słowa dla „cudowny”, to phla. I phla jest czymś czym tylko może być Bóg, i żadna inna istota ludzka nie jest nigdy nazywana phla – cudowny.

Więc podczas gdy w języku angielskim nie implikuje to Bóstwa, to w hebrajskim może to być stosowane tylko do Bóstwa.

Drugim imieniem jest „Bóg mocny” – al gbur, i to oczywiście podkreśla Bóstwo. Trzecim imieniem jest „Ojciec Wieczności”, niektórzy przedstawiają to jako „Ojciec Odwieczny” ale to nie jest dokładny sposób w jaki czyta się z hebrajskiego, to abiod – Ojciec Wieczności, co oznacza że On jest tym który zapewnia życie wieczne a przez pismo tylko Bóg może zapewniać żywot wieczny.

Więc ten człowiek także zapewnia żywot wieczny, musi być Bogiem. Wyjątkiem od zasady jest fraza „Książę pokoju”, shr-shlum i to w języku hebrajskim może być dopasowane w każdy sposób, ale sposób w jaki tutaj są użyte te terminy w sposób konsekwentnie mówi to o tym co tylko Bóg może zapewnić – On zapewni pokój.

On zapewni pokój jak rzekę, On zapewni królestwo pokoju, On jest tym który jest Shr-Shlum. Biorąc werset 6-ty, pierwszą połowę, jest jasne że jest to koncept Boga będącego człowiekiem. I następnie kolejnym wersetem jest macie podane że będzie panował na tronie Dawida w królestwie Izraela.

Zostając przy Izajaszu, często macie w nim wielość Bóstwa, czasami dwie, czasami trzy ale nigdy więcej niż trzy. Pojawia się to kilka razy. Ulubionym tytułem Izajasza dla Mesjasza jest „Sługa Pański”, sługa JHWH.

Posiada wiele różnych imion dla Mesjasza, ale jego ulubiony tytuł to „Sługa JHWH” i jest kilka fragmentów Sługi JHWH ale w dwóch z nich jest czysto przedstawiona trójjedyna natura.

Pierwszym fragmentem jest 42:1 – Bóg JHWH namaścił Go swoich Duchem Świętym, macie JHWH reprezentującego Boga Ojca, macie sługę reprezentującego Boga Syna i macie Ducha reprezentującego Boga Ducha Świętego.

Widzicie to ponownie w rozdziale 61:1 i ponownie macie trzy osoby: Pana JHWH, Boga Ojca, Ducha JHWH – Ducha Świętego i w końcu sługę który jest Bogiem Synem. Trzy ale nigdy więcej niż trzy.

Najlepszym fragmentem odnośnie trójjedynej natury Boga w księdze Izajasza znajdziecie w Izajasza 48:12-16. Jeżeli czytacie wersety od 12-15 to zauważcie że kim jest mówca. Mówca mówi „Ja to jestem, Ja pierwszy i Ja ostatni.”

„Ja jestem tym który przepowiedział te rzeczy, ja założyłem fundamenty ziemskie” i jasno w tych wersetach mówca jest stwórcą z Rodzaju rozdziałów 1 i 2. On jest stworzycielem. Ale teraz popatrzcie na werset 16-ście, On mówi: „A teraz Wszechmogący, mój Pan, posłał mnie (mówca) i jego Duch.”

Jest to najlepszy werset o trójjedyności jaki możesz znaleźć w hebrajskiej biblii, mówca jest stworzycielem i dokonuje rozróżnienia samego siebie od Pana JHWH i od Ducha, ale trzy jasne osobowości; Bóg JHWH- Bóg Ojciec, Mówca jest Bogiem Synem i Duch jest Bogiem Duchem Świętym.

Macie podobną rzecz w bardziej rozwiniętym fragmencie w Izajasza 63:7-14. W wersecie 7 JHWH reprezentuje Boga Ojca, w wersecie 9 macie anioła Jego obecności i jest to Bóg Syn, Anioł JHWH, Duch jest wspominany w wersecie 10, 12 i 14 trzy razy. Ponownie, koncepcja trójjedynej natury.

Więcej tego przykładów z proroków; dobry znajduje się w Jeremiasza 23:5-6. W wersecie 5 potomek Dawida będzie panował na tronie Dawida nad zbawionym Izraelem. Ale później w wersecie 6 jego imię to „JHWH sprawiedliwością naszą”.

I jest to jasne że potomek Dawida ma w sobie wszystkie cztery litery imienia Bożego. Więc Nowy Testament przenosi tę trójjedyną naturę, nie pochodzi ona znikąd, jest oparta na fragmentach poprzedzających w biblii hebrajskiej.